Oklüzal Film Nedir?
Oklüzal röntgenler ağız çatısını veya tabanını gösterir. Ekstra dişler, diş etleri henüz kırılmamış dişler, çene kırıkları, yarık damak, kistler, apseler veya büyümeleri bulmak için kullanılır. Oklüzal röntgenler yabancı bir nesne bulmak için de kullanılabilir. Mandibular ön oklüzal radyografi sıklıkla hem yetişkinlerde hem de çocuklarda yapılır.
Yetişkinlerde, uzun ekseni antero-posterior veya yatay olarak 4 boyutlu bir film / fosfor plakası ile yapılır. Mandibular merkezi kesici dişlerin önünde en az 1 cm film / fosfor plakası olması önemlidir. Merkezi ışın (PID) bir dik açı ile hedeflenmektedir. -55 ila -60 derece, bir yatay açı 0 derece ve çene üzerinde merkezlenmiş. Bir çocuk için, uzun eksen yanal olarak 2 boyutlu bir film / fosfor plakası kullanılır. Merkezi ışın bir yetişkininkiyle aynı şekilde konumlandırılmıştır.
Oklüzal Film Prosedürü Nasıl İşliyor?
Oklüzal radyografiler, anormal bir kesici ilişkisi, diş pozisyonunun lokalizasyonu, süpernümerer (Olağandan fazla sayıda diş görünmesi durumudur.) dişlerin konumunu, patolojik lezyonları ve kemiğe travmatik yaralanmayı değerlendiren yetersiz panoramik radyografiye ek olarak gösterilir.
Birincil dişçilikte rutin olarak alınmazlar. Çeşitli yardımcı maddeler pozisyon radyografileri (hemostat Snap-a-Ray için kullanılabilir.). Bu tekniğin avantajları, maksiller üçüncü azı dişinin kökleri üzerinde maksilla veya zigomatik implant kemiğin zigomatik implant sürecinin üst üste binmesi, hastanın ağzında film konumlandırma kolaylığı ve gag refleksinin abartılmamasıdır.
Kullanılan Teknik
Bu tekniğin sınırlandırılması, ortaya çıkan görüntünün hafifçe uzaması ve filmi maksiller (Sinüs, Üst Çene Kemiğinde, burun boşluğunun her iki tarafında simetrik olarak bulunan içi hava dolu anatomik boşluklardır.) ve mandibular (Alt Çene) dişler arasında tutarken hastanın uyguladığı aşırı basınç nedeniyle film bükülme veya film emülsiyonuna zarar vermesidir.